Fokus na WUM

Dwie osoby siedzą przy biurku w biurze. Kobieta z długimi blond włosami wskazuje na ekran komputera. Mężczyzna w okularach patrzy na ekran. Oboje noszą niebieskie koszule i identyfikatory. Na biurku leżą chusteczki, długopisy i butelka z płynem dezynfekującym. W tle widać duży monitor i plakat z obrazem medycznym.
To już trzeci raz, kiedy nasza uczelnia uczestniczyła w jednym z największych i najważniejszych wydarzeń poświęconych roli Unii Europejskiej w rozwoju regionalnym. W tym roku byliśmy też partnerem merytorycznym wydarzenia.
Grupa młodych osób, elegancko ubranych, stoi na scenie. Część z nich trzyma w dłoniach duże tekturowe czeki. Wszyscy się uśmiechają.
Magdalena Halska studentka Wydziału Nauk o Zdrowiu i Kaja Tyszkiewicz z Wydziału Lekarskiego znalazły się wśród zwycięzców finału 14. edycji BraveCamp Inkbatora UW, z oferty którego mogą korzystać studenci i doktoranci WUM.
Grupa osób w sali wykładowej. Cztery osoby stoją na środku, jedna z nich - kobieta ma mikrofon i przemawia. Za nimi widać ekran multimedialny
Słuchacze są już po pierwszych zajęciach i czekają na kolejne zjazdy. A program studiów Executive SGH-WUM MBA jest niezwykle bogaty: to 20 modułów tematycznych, które łączą wiedzę z nauk medycznych, farmaceutycznych i o zdrowiu, ekonomii i zarządzania. To połączenie sprawia, że ich uczestnicy otrzymują świetne wykształcenie oraz solidną podstawę do działalności zawodowej na poziomie menedżerskim.
Ubrany elegancko mężczyzna w średnim wieku, dr hab. Wojciech Feleszko przemawia na forum. W ręce trzyma mikrofon. Za nim widać ekran multimedialny.
Dr hab. Wojciech Feleszko z Kliniki Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego WUM uczestniczył - jako jedyny panelista z Polski - w Europejskim Forum Zdrowia. Forum to kluczowe wydarzenie w obszarze europejskiej polityki zdrowotnej. Gromadzi ekspertów, decydentów, przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego, naukowców oraz organizacji pozarządowych z krajów członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i regionu WHO w Europie.
Kobieta w niebieskiej marynarce i białej bluzce przemawia na konferencji, stojąc za drewnianą mównicą
Podczas III Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Stomatologii Dziecięcej spotkali się lekarze dentyści, specjaliści, wykładowcy akademiccy oraz naukowcy. Wymieniali się swoją wiedzą i doświadczeniem. W tym roku wykłady wygłosili m.in. goście z Australii, Szwecji, Hiszpanii, Niemiec i Chorwacji.
Grupa kobiet i mężczyzn stoi na trawie przed budynkiem, pozując do zdjęcia grupowego. W tle widoczne jest drzewo oraz fragmenty budynku z oknami. Osoby ubrane są zarówno w garnitury, jak i w stroje codzienne.
Szpital Nowowiejski zaprosił nas na piknik z okazji pożegnania lata oraz wystawę pięknych Aniołów z Rasztowa. Wydarzenia przygotowali pacjenci i pracownicy Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Psychiatrycznego w Rasztowie, który należy do szpitala.
Młody mężczyzna, dr Krzysztof Bartnik, w okularach i niebieskim fartuchu lekarskim. Siedzi przy stole. Na stole stoją trzy ekrany komputerowe. Na dwóch z nich widać obrazy radiologiczne.
Czy i jak można wykorzystać sztuczną inteligencję do prognozowania wyników leczenia nowotworów jamy brzusznej? Dr Krzysztof Bartnik z II Zakładu Radiologii Klinicznej wraz z naukowcami z Politechniki Warszawskiej oraz Duke University w USA rozpoczął właśnie projekt, którego celem jest stworzenie modeli prognostycznych pomagających lekarzom lepiej ocenić skuteczność terapii oraz uczynić leczenie bardziej spersonalizowanym.
Mężczyzna w czarnej koszulce stoi przed budynkiem Centrum Badań Przedklinicznych CePT. Budynek ma szare ściany i duże okna. Nad wejściem zielony szyld z nazwą. Obok drzwi czerwony herb z białym orłem. W tle ozdobna roślinność i krzewy.
Cukrzyca typu II to choroba, która często prowadzi do powstania zespołu stopy cukrzycowej i charakterystycznych ran przewlekłych. To jedno z groźniejszych powikłań cukrzycy, nierzadko prowadzi do amputacji kończyny, zwiększa też ryzyko poważnych infekcji. Niestety, zapadalność na cukrzycę wciąż rośnie, a dostępne metody leczenia ran u chorych często okazują się niewystarczające. Dlatego poszukiwanie nowych, bioaktywnych opatrunków, które mogłyby znaleźć zastosowanie w terapii ran przewlekłych w tym schorzeniu jest niezwykle potrzebne i ważne.