Na czwartej liście rankingowej konkursu MINIATURA 9 znalazło się 92 badaczek i badaczy. Otrzymają oni od 5 tys. zł do 50 tys. zł na działania naukowe, których tematy mieszczą się w obszarze badań podstawowych.
Czym dokładnie zajmą się nasi naukowcy?
Znaczenie czynników zapalnych w patofizjologii choroby Parkinsona i atypowych parkinsonizmów
Projekt dr. hab. Piotra Alstera z Kliniki Neurologii jest pogłębioną analizą czynników potencjalnie istotnych w diagnostyce chorób neurodegeneracyjnych w oparciu o poszerzoną ocenę porównawczą i badania kontrolne. Projekt otrzymał 47 520 zł dofinansowania od NCN.
Rola czynników zapalnych w patofizjologii choroby Parkinsona i atypowych parkinsonizmów pozostaje niezbadana. Istnieją rozbieżności dotyczące jej interpretacji. Wśród mechanizmów neurodegeneracji wymienia się między innymi stres oksydacyjny, zaburzenia mitofagii, czynniki środowiskowe. Wskazuje się również na stan zapalny jako potencjalną konsekwencję jak również przyczynę procesów neurodegeneracyjnych.
Wyniki analiz pozwolą na porównanie poziomów parametrów zapalnych w przebiegu choroby Parkinsona i rozpoznaniem postępującego porażenia nadjądrowego (podtypy Richardsona i parkinsonowski) - jednostek chorobowych opartych na odmiennych patologiach. Wskażą na potencjalny różnicujący jednostki chorobowe aspekt. Ewentualne zmiany w zakresie poziomów parametrów mogą stać się przesłanką do analizy pod kątem punktów uchwytu dla modyfikacji przebiegu chorób. Analiza zmian poziomów parametrów może wskazać potencjalne powiązanie z deterioracją kliniczną.
Zajęcie serca w sarkoidozie - ocena diagnostycznej i prognostycznej wartości biomarkerów - badanie CRESCENDO
Projekt dr. Cezarego Maciejewskiego z I Katedry i Kliniki Kardiologii to eksploracyjne, prospektywne, podwójnie zaślepione badanie kohortowe oceniające wartość diagnostyczną i prognostyczną laboratoryjnych biomarkerów zajęcia mięśnia sercowego w sarkoidozie. Projekt otrzymał 49 548 zł dofinansowania od NCN.
Zajęcie mięśnia sercowego w sarkoidozie pozostaje niedoceniane w praktyce klinicznej, co prowadzi do zwiększonego ryzyka poważnych powikłań kardiologicznych. Zaawansowana sarkoidoza serca (CS) może prowadzić do zagrażających życiu stanów, takich jak arytmie komorowe i postępująca niewydolność serca, co wymaga intensywnego leczenia i wszczepiania urządzeń, stanowiąc tym samym znaczne obciążenie dla systemów opieki zdrowotnej.
Wczesna identyfikacja CS z wykorzystaniem metod opartych na biomarkerach może potencjalnie zwiększyć dokładność diagnostyczną i stratyfikację ryzyka, prowadząc do poprawy wyników leczenia pacjentów i obniżenia kosztów opieki zdrowotnej.