Każdy pacjent po interwencyjnym leczeniu zwężenia tętnic zaopatrujących w krew mięsień sercowy musi obecnie otrzymywać podwójne leczenie przeciwpłytkowe, aby zapobiegać zakrzepicy w implantowanym podczas zabiegu stencie. Taka terapia wiąże się jednak z podwyższonym ryzykiem powikłań krwotocznych. Ryzyko zarówno powikłań niedokrwiennych (zakrzepicy w stencie) jak i krwawień jest szczególnie wysokie wśród pacjentów w wieku podeszłym, z chorobą nerek, z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Dlatego prowadzone są badania oceniające bezpieczeństwo skrócenia okresu stosowania leków zapobiegających krzepnięciu krwi po zabiegu i użycie w tym celu pojedynczego leku (hamującego płytki krwi), a nie jak dotychczas dwóch.
Nagrodzona praca dr. hab. Mariusza Tomaniaka to pierwsza dotychczas ocena terapii pojedynczej tikagrelorem (silnie działającym antagonistą płytkowego receptora P2Y12) po przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) w szczególnej populacji pacjentów z chorobą wieńcową oraz współistniejącą POChP.
Autor wykazał, że pomimo zmienionej aktywności płytek krwi opisywanej wśród chorych z POChP, pacjenci ci mogą bezpiecznie korzystać z tej nowej formy farmakoterapii. Zastosowanie pojedynczego, a nie jak dotychczas podwójnego leczenia hamującego płytki krwi nie wiązało się ze wzrostem częstości zawałów serca czy zakrzepicy w stencie. Uwagę zwraca natomiast zaobserwowana w grupie pacjentów z POCHP niższa adherencja terapeutyczna (tj. gorsze stosowanie się do zaleceń lekarskich i nieregularne przyjmowanie leków). Sugeruje to konieczność uważnej opieki poszpitalnej i częstszych wizyt kontrolnych po zabiegu PCI u pacjentów z chorobą wieńcową współistniejącą z POChP.
Co istotne, analizy dr. hab. n. med. Mariusza Tomaniaka wykazały, że rozpoznanie POCHP pozostaje obecnie najsilniejszym czynnikiem klinicznym wpływającym na długość życia pacjenta po zabiegu na tętnicach wieńcowych. Nagrodzona praca jest cytowana w międzynarodowych czasopismach kardiologicznych (m.in. JACC: Cardiovascular Interventions, International Journal of Cardiology, Clinical Research in Cardiology) i przyczyniła się do uwzględnienia rozpoznania POCHP w zaktualizowanej skali przewidywania przeżycia po PCI opublikowanej w 2021 roku (tzw. kliniczny SYNTAX SCORE). Skala stosowana jest przez lekarzy w celu identyfikacji pacjentów wymagających szczególnego monitorowania po zabiegu.
Uzyskane obserwacje pozwolą na dalszą poprawę wyników leczenia w tej obarczonej szczególnie wysokim ryzykiem grupie chorych wymagających coraz częściej interwencyjnych procedur kardiologicznych.
Praca została opublikowana w European Heart Journal Cardiovascular Pharmacotherapy.
