John Hansen

 
John Hansen
Doctor Honoris Causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
(1943 -2019)

Wspomnienie o prof. J. Hansenie autorstwa prof. Andrzeja Górskiego

"John Hansen był profesorem i kierownikiem Laboratorium Immunogenetyki Klinicznej we Fred Hutchinson Cancer Research Center oraz profesorem University of Washington, Seattle, USA. Ukończył renomowany Stanford University, a następnie jako młody lekarz współpracował ściśle z prof. Robertem A.Goodem, jednym z najwybitniejszych pediatrów i immunologów, który położył ogromne zasługi w badaniach nad mechanizmami zaburzeń odporności, stworzył eksperymentalne i kliniczne podstawy rekonstytucji układu odpornościowego u chorych z takimi zaburzeniami; był on również dyrektorem renomowanego Sloan-Kettering Institute for Cancer Research w Nowym Jorku.

Prof. Hansen był jednym z najbliższych współpracowników prof. E.D. Thomasa, laureata Nagrody Nobla za stworzenie programu przeszczepiania szpiku u człowieka, a po odejściu prof. Thomasa na emeryturę przejął kierownictwo Fred Hutchinson Cancer Research Center w Seattle, czołowego światowego ośrodka transplantacji szpiku i renomowanego ośrodka immunohematologii eksperymentalnej i klinicznej.

Prof. Hansen był jednym z czołowych światowych uczonych i lekarzy zajmujących się immunogenetyką i aspektami  klinicznymi transplantacji szpiku. Jest autorem i współautorem licznych prac opublikowanych w czołowym światowym piśmiennictwie (New England Journal of Medicine, Blood, Proc NATO Acad Sci USA, J Immunol, itd.). Liczba cytowań Jego prac w okresie ostatnich 10 lat wynosi > 4600, zaś indeks Hirscha > 100. Jest pierwszym autorem cytowanej ponad 500 razy pracy nt. leczenia przewlekłej białaczki szpikowej za pomocą przeszczepiania szpiku, opublikowanej w New England Journal of Medicine. Dzięki Jego pracom i działalności klinicznej poznano szczegółowo struktury odpowiedzialne za zgodność tkankową u człowieka i ich znaczenie praktyczne dla wyników transplantacji szpiku oraz udoskonalono schematy terapeutyczne związane ze zwalczaniem nowotworów układu chłonnego i krwiotwórczego łącznie z przeszczepianiem szpiku, stwarzając tym samym szansę przeżycia i prowadzenia normalnego życia milionom chorych na całym świecie, których uprzednio uznawano za beznadziejnie chorych.

Przez ponad 30 lat prof. Hansen utrzymywał ścisłe kontakty z nauką polską. W latach 1975-1995 aktywnie wspierał działalność naukową ośrodka immunologicznego Instytutu Transplantologii warszawskiej uczelni medycznej, przekazując nieodpłatnie unikalne odczynniki badawcze i prowadząc intensywną współpracę naukową, wyrażoną  wspólnymi publikacjami w renomowanym międzynarodowym piśmiennictwie oraz umożliwiając uzyskanie polsko-amerykańskiego grantu z tzw. Funduszu Marii Skłodowskiej-Curie. W tych skrajnie trudnych dla nauki polskiej czasach pomoc prof. Hansena była decydująca dla zapewnienia odpowiedniego poziomu pracy naukowej realizowanej w warszawskiej placówce oraz podtrzymania i rozwoju kontaktów naukowych, zwłaszcza, gdy każdy wyjazd zagraniczny (szczególnie do USA), był prawdziwie trudnym  wyzwaniem. Rozwój transplantologii szpiku w naszym kraju, a w szczególności powstanie ośrodka transplantacyjnego warszawskiej uczelni medycznej jest również  w dużej mierze Jego zasługą. Fakt istnienia współpracy i wsparcia ze strony tak wielkiego autorytetu stanowił istotny argument w latach 90-tych dla stworzenia w naszej Uczelni i rozwoju wiodącego obecnie w naszym kraju ośrodka transplantologii komórek hematopoetycznych. Polska medycyna jest  bardzo ściśle związana z działalnością prof. Hansena, którego  prace są szczególnie bliskie instytucjom pionierskim w obszarze immunologii i przeszczepiania narządów.  

Prof. Hansen był jednym z czołowych uczonych i lekarzy, który wniósł istotne zasługi dla rozwoju nauk medycznych w Polsce, a w szczególności dla naszej Uczelni. W pełni zasłużył na nadanie Mu w r. 2010 tytułu doktora honoris causa WUM. Został również wybrany członkiem zagranicznym PAU i PAN."