Z głębokim smutkiem żegnamy

dr n. med. Annę Wajszczuk-Religę

wieloletniego nauczyciela akademickiego
Katedry i Zakładu Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci dr Anny Wajszczuk-Religi – osoby, która przez wiele lat była ważną częścią naszej społeczności akademickiej.
Pani Doktor z ogromnym zaangażowaniem prowadziła zajęcia z fizjologii, kształcąc kolejne pokolenia studentów Wydziału Lekarskiego. 

Dla wielu z nas była nie tylko cenioną wykładowczynią, ale także osobą, którą darzyliśmy prawdziwym szacunkiem i sympatią. Jej życzliwość, opanowanie i wyjątkowa kultura osobista na zawsze pozostaną w naszej pamięci.


Koleżanki i Koledzy z Katedry i Zakładu Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość, że w dniu 16 grudnia 2024 r.

odszedł

Prof. Daniel Jaeck

wieloletni kierownik Kliniki Transplantacyjnej w Szpitalu Hautepierre w Strasbourgu.

Prof. Daniel Jaeck poza wieloma wyróżnieniami, które otrzymał we Francji:
Président de l’Académie de Chirurgie
Membre de l’Académie de Médicine
Officier de l’Ordre National de la Légion d’Honneur

był Doctorem Honoris Causa
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2015 r.),

a także członkiem Honorowym Towarzystwa Chirurgów Polskich (2003 r.).

Prof. Daniel Jaeck był wielkim Przyjacielem
Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Jego wiedza na temat chirurgii wątroby, w tym także przeszczepiania tego narządu była wskazówką rozwoju transplantologii w naszej Uczelni

Cześć Jego pamięci. Niech spoczywa w pokoju.

Paweł Nyckowski i Marek Krawczyk

Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

prof. dr. hab. n. med. Leszka Babloka

lekarza, położnika i ginekologa, nauczyciela akademickiego, profesora nadzwyczajnego.
Wieloletniego kierownika I Katedry i Kliniki Położnictwa I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie/Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2004-2010).
Znakomitego promotora i recenzenta rozpraw doktorskich, opiekuna naukowego i recenzenta habilitacji, członka towarzystw naukowych i innych gremiów, 
w tym przewodniczącego Rady Bibliotecznej AM/WUM.
Profesor w swoich pracach naukowych podejmował problematykę badawczą z zakresu ginekologii, diagnostyki i terapii niepłodności, andropauzy, leczenia zaburzeń hormonalnych oraz badań hormonalnych i testów czynnościowych układu przysadka mózgowa-jądro.  
Ogłosił drukiem ponad 250 publikacji.
Profesor był również członkiem Rady Programowej Forum Bibliotek Medycznych oraz autorem i współautorem  licznych  publikacji, a także ich redaktorem.
Otrzymał liczne odznaczenia: Medal 40-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Jubileuszowy 100-lecia Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus za zasługi dla Szpitala, 
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz nagrody naukowe: JM Rektora AM/ WUM, Sekretarza naukowego PAN 
oraz Warszawskiego Towarzystwa Ginekologicznego.

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora
przekazujemy słowa współczucia i wsparcia

Rektor i cała Społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Z głębokim żalem żegnamy 

prof. dr hab. n. med. Krystynę Marię Sidor

Cenionego pediatrę i neurologa dziecięcego, oddanego lekarza i wykładowcę akademickiego. 

Przez całe życie zawodowe była związana z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym, rozpoczynając w 1957 roku od 5-letniego wolontariatu w I Katedrze Pediatrii przy ul. Działdowskiej. Prowadziła badania nad elektroencefalografią, wpływem niedotlenienia na układ nerwowy dzieci oraz neurologią wcześniaków. Jej prace naukowe miały istotny wpływ na rozwój pediatrii i neurologii dziecięcej w Polsce.

Profesor Krystyna Sidor była bardzo życzliwie nastawionym do studentów nauczycielem, który przez dekady kształcił kolejne pokolenia lekarzy. Kierowała Radą Pedagogiczną, uczestniczyła w pracach Senackiej Komisji Studiów, angażując się w rozwój kształcenia medycznego, ze szczególnym uwzględnieniem zajęć dydaktycznych przy łóżku chorego. Za swoje osiągnięcia została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wielokrotnie nagradzana przez władze uczelni i Ministra Zdrowia, pozostawiła po sobie znaczący dorobek naukowy i dydaktyczny.

Jej pasja do medycyny i zaangażowanie w pracę na rzecz dzieci na zawsze pozostaną w pamięci współpracowników, studentów, pacjentów oraz ich rodziców.

Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci

Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
w wieku 102 lat

Mieczysława Antoniego Buczkowskiego

Powstańca Warszawskiego (pseudonim Buk)
Absolwenta Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
Pracownika Wydziału Zdrowia Szpitala Dzieciątka Jezus oraz sanitariusza Szpitala Ujazdowskiego

Mieczysław Antoni Buczkowski urodził się w 1923 roku w Białymstoku. W roku 1940 uzyskał świadectwo dojrzałości i rozpoczął naukę w Prywatnej Szkole 
Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego Doc. Jana Zaorskiego, 
która realizowała program tajnego nauczania medycyny. Po wojnie ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie Powstania Warszawskiego włączył się do pracy personelu medycznego szpitala polowego nr 100 przy ul. Krasińskiego 31. Został ranny w głowę 24 sierpnia 1944 r. podczas ostrzału rakietowego szpitala przy Placu Wilsona.

Po wojnie pracował na Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Zabrzu, 
był ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach i wykładowcą Akademii Medycznej w Łodzi i Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu.

Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Medalem za Warszawę 1939-1945, Krzyżem Partyzanckim, Odznaką Pamiątkową Akcji "Burza" i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 
Mieczysław Buczkowski był również darczyńcą Muzeum Historii Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Jego odwaga, odpowiedzialność za chorych i potrzebujących oraz godna postawa są wzorem do naśladowania dla obecnych i przyszłych pokoleń medyków. 
Swoimi czynami oraz realizacją etosu lekarskiego nawet w najtrudniejszych chwilach, trwale zapisał się w naszej pamięci i na kartach historii naszej Alma Mater.

Rodzinie i Bliskim 
przekazujemy słowa współczucia i wsparcia.

Rektor i Społeczność
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego