Z głębokim żalem żegnamy 

prof. dr hab. n. med. Krystynę Marię Sidor

Cenionego pediatrę i neurologa dziecięcego, oddanego lekarza i wykładowcę akademickiego. 

Przez całe życie zawodowe była związana z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym, rozpoczynając w 1957 roku od 5-letniego wolontariatu w I Katedrze Pediatrii przy ul. Działdowskiej. Prowadziła badania nad elektroencefalografią, wpływem niedotlenienia na układ nerwowy dzieci oraz neurologią wcześniaków. Jej prace naukowe miały istotny wpływ na rozwój pediatrii i neurologii dziecięcej w Polsce.

Profesor Krystyna Sidor była bardzo życzliwie nastawionym do studentów nauczycielem, który przez dekady kształcił kolejne pokolenia lekarzy. Kierowała Radą Pedagogiczną, uczestniczyła w pracach Senackiej Komisji Studiów, angażując się w rozwój kształcenia medycznego, ze szczególnym uwzględnieniem zajęć dydaktycznych przy łóżku chorego. Za swoje osiągnięcia została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wielokrotnie nagradzana przez władze uczelni i Ministra Zdrowia, pozostawiła po sobie znaczący dorobek naukowy i dydaktyczny.

Jej pasja do medycyny i zaangażowanie w pracę na rzecz dzieci na zawsze pozostaną w pamięci współpracowników, studentów, pacjentów oraz ich rodziców.

Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci

Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
w wieku 102 lat

Mieczysława Antoniego Buczkowskiego

Powstańca Warszawskiego (pseudonim Buk)
Absolwenta Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
Pracownika Wydziału Zdrowia Szpitala Dzieciątka Jezus oraz sanitariusza Szpitala Ujazdowskiego

Mieczysław Antoni Buczkowski urodził się w 1923 roku w Białymstoku. W roku 1940 uzyskał świadectwo dojrzałości i rozpoczął naukę w Prywatnej Szkole 
Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego Doc. Jana Zaorskiego, 
która realizowała program tajnego nauczania medycyny. Po wojnie ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie Powstania Warszawskiego włączył się do pracy personelu medycznego szpitala polowego nr 100 przy ul. Krasińskiego 31. Został ranny w głowę 24 sierpnia 1944 r. podczas ostrzału rakietowego szpitala przy Placu Wilsona.

Po wojnie pracował na Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Zabrzu, 
był ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach i wykładowcą Akademii Medycznej w Łodzi i Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu.

Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Medalem za Warszawę 1939-1945, Krzyżem Partyzanckim, Odznaką Pamiątkową Akcji "Burza" i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 
Mieczysław Buczkowski był również darczyńcą Muzeum Historii Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Jego odwaga, odpowiedzialność za chorych i potrzebujących oraz godna postawa są wzorem do naśladowania dla obecnych i przyszłych pokoleń medyków. 
Swoimi czynami oraz realizacją etosu lekarskiego nawet w najtrudniejszych chwilach, trwale zapisał się w naszej pamięci i na kartach historii naszej Alma Mater.

Rodzinie i Bliskim 
przekazujemy słowa współczucia i wsparcia.

Rektor i Społeczność
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Z wielkim żalem
żegnamy naszą koleżankę

Dr n. med.
Helenę Deszczyńską

Wybitnego nauczyciela akademickiego
Wychowawczynię i opiekunkę
wielu pokoleń lekarzy i lekarzy stomatologii.

Serdeczne wyrazy współczucia składamy

Rodzinie i Bliskim

kierownik i zespół Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej CB
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

Prof. dr. hab. n. med. Piotra Miśkiewicza

Znakomitego lekarza i naukowca, mentora i lidera zespołów badawczych, kształcącego przyszłe pokolenia lekarzy endokrynologów. 
Specjalisty z wielkim sercem i otwartym podejściem do pacjentów.

Profesor od początku swojej drogi zawodowej związany był z Katedrą i Kliniką Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Jego dorobek naukowy oraz zaangażowanie w rozwój badań klinicznych są bardzo cenione zarówno w środowisku akademickim, 
jak i przez pacjentów, którym poświęcił całe swoje życie zawodowe.

Profesor był autorem licznych publikacji naukowych, które miały istotny wpływ na rozwój wiedzy w dziedzinie endokrynologii i chorób wewnętrznych. 
Był Członkiem Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, Amerykańskiego Towarzystwa Endokrynologicznego i Europejskiego Towarzystwa Tarczycowego.

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora
przekazujemy słowa współczucia i wsparcia.

Rektor, Senat, Studenci i cała Społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy naszego Przyjaciela 

Prof. dr. hab. n. med. Piotra Miśkiewicza 

Pan Profesor od początku swojej drogi zawodowej był związany z Katedrą i Kliniką Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. 
Był wybitnym lekarzem i naukowcem, mentorem oraz liderem zespołów badawczych, kształcąc przyszłe pokolenia lekarzy endokrynologów. 
Był uwielbianym przez studentów nauczycielem akademickim, zawsze pełnym pasji i radości życia, kochającym kolejne wyzwania.

Profesor Miśkiewicz był autorem licznych publikacji naukowych, które miały istotny wpływ na rozwój endokrynologii i chorób wewnętrznych w Polsce i Europie. Jego dorobek naukowy oraz zaangażowanie w rozwój badań klinicznych są bardzo cenione zarówno w środowisku akademickim, jak i przez pacjentów, którym poświęcił całe swoje życie zawodowe.
W 2024 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk medycznych i nauk o zdrowiu, co było zwieńczeniem jego dotychczasowej kariery naukowej.

Będzie nam Go bardzo brakowało.

Przyjaciele z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego