Non Omnis Moriar

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

w dniu 11 kwietnia 2013 roku
wielkiego Polaka,

Doctora Honoris Causa
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z roku 2000

Prof. dr. hab. dr h. c. multi
Hilarego Koprowskiego

Światowej sławy Wirusologa i Immunologa,
Lekarza i Naukowca, który na zawsze zmienił medycynę.

Pan Profesor Hilary Koprowski był twórcą pierwszej na świecie szczepionki przeciwko wirusowi polio, wywołującemu chorobę Heinego-Medina.

Dzięki zaangażowaniu Pana Profesora ocalone zostały miliony ludzkich istnień.

W pamięci Polaków pozostanie jako Medyk, dzięki któremu w 1959 roku do naszego kraju trafiło wiele milionów dawek tej rewolucyjnej szczepionki, co z czasem doprowadziło do zaniku występowania choroby Heinego-Medina w Polsce.

Profesor Hilary Koprowski, urodzony 5 grudnia 1916 roku w Warszawie, był absolwentem Wydziału Lekarskiego naszej Uczelni z roku 1939.

Od 1957 roku, przez 35 lat, kierował The Wistar Institute of Anatomy and Biology w Filadelfii, z którego uczynił jeden z najbardziej cenionych na świecie ośrodków
podstawowych studiów biologicznych i medycznych w dziedzinie biologii komórek i pokrewnych dziedzin wiedzy.

W 1957 roku uzyskał tytuł Professor of Research Medicine University of Pennsylvania, 
a także Professor of Microbiology Faculty of Arts and Science tej samej Uczelni.

W roku 1992 został Profesorem Department of Microbiology and Immunology oraz Dyrektorem Center of Neurovirology and Biotechnology Foundation Laboratories przy Thomas Jefferson University w Filadelfii.

W 1989 roku Pan Profesor założył Fundację Koprowskich,  której celem jest wspieranie nauki polskiej w zakresie badań podstawowych, biologicznych i medycznych. 
Dzięki stypendiom wielu młodych naukowców z Polski odbyło staże w czołowych instytutach badawczych w USA.

Dorobek naukowy Profesora obejmuje ponad 850 publikacji, w tym szereg monografii i rozdziałów.

Był Członkiem 14 towarzystw naukowych, a także – od 1991 roku – Członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk.
Siedem polskich i zagranicznych Uczelni przyznało Panu Profesorowi najwyższy honor – tytuł Doctora Honoris Causa.

Nasza Uczelnia uczyniła to 18 listopada 2000 roku na wniosek Rady I Wydziału Lekarskiego.

29 listopada 2008 roku podczas wizyty Pana Profesora i Jego Małżonki Ireny w macierzystej Uczelni otrzymał Medal im. dra Tytusa Chałubińskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Odszedł wielki Naukowiec, Wizjoner, 
niezwykle charyzmatyczna Indywidualność medycyny, 
wspaniały Organizator badań o ogromnym – zarówno praktycznym, jaki teoretycznym – znaczeniu,
wielki polski Patriota, Przyjaciel polskich medyków, 
jeden z najznamienitszych Wychowanków naszej Alma Mater, z którą utrzymywał kontakty do ostatnich dni.

Zmarł w wieku 96 lat w Filadelfii.

Cześć Jego pamięci !

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora
składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Rektor, Senat, studenci i cała Społeczność Akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Galeria zdjęć z ostatniej wizyty Prof. dr. hab. dr h.c. multi Hilarego Koprowskiego
w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym 29 listopada 2008 roku.

Zakład Histologii i Embriologii
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
przyjął z wielkim smutkiem wiadomość
o śmierci profesora

Hilarego Koprowskiego

Profesor Hilary Koprowski był wielkim przyjacielem Zakładu,
z którym utrzymywał bliskie i serdeczne kontakty
od ponad pięćdziesięciu lat.

Kilkanaście osób – pracowników Zakładu miało zaszczyt
i przyjemność blisko współpracować ze Zmarłym
przebywając na rocznych lub dłuższych stażach naukowych
w kierowanym przez Niego Instytucie Wistara w Filadelfii.
Staże takie owocowały pogłębianiem wiedzy
(trudnej do zdobycia w owych czasach)
poznawaniem najnowocześniejszych technologii naukowych,
a także poznawaniem normalnego życia
w warunkach pełnej demokracji.
Osoby współpracujące z Profesorem miały
okazję publikować liczne prace
w najlepszych czasopismach naukowych świata.

Wielka życzliwość, mądrość oraz najwyższa
fachowość Profesora pozostanie na zawsze
w pamięci Jego współpracowników z Zakładu Histologii.

Pamiętamy także wielki udział Profesora Koprowskiego
w ochronę zdrowia w całej Polsce.

Pamiętamy, że w roku 1957 Profesor podarował
kilkaset litrów wynalezionej przez siebie szczepionki
przeciwko wirusom polio.
Ochroniło to kilka pokoleń Polaków
przed zachrowaniem na poliomylitis,
obniżając zachorowalność na tę chorobę
z kilkunastu tysięcy rocznie w latach 1957/58 do kilkunastu
z początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.

Wielkie zasługi naukowe Profesora Koprowskiego szły
w parze z Jego życzliwością
i wielkim poczuciem humoru
oraz talentem i umiejętnościami muzycznymi.

Był znakomitym pianistą i kompozytorem,
a bożonarodzeniowe koncerty fortepianowe
w Jego wykonaniu pamiętać będą wszyscy,
którym dane było ich wysłuchanie.

Odszedł wielki uczony i utalentowany pianista,
człowiek dobry i życzliwy wszystkim ludziom.

Pozostanie na zawsze w naszej pamięci!

Z żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pani

Grażyny Paśniczek

Zastępcy Dyrektora do spraw
Ekonomiczno-Administracyjnych
Samodzielnego Publicznego Dziecięcego
Szpitala Klinicznego przy ul. Marszałkowskiej i Działdowskiej.
 
Rodzinie i Bliskim Zmarłej
składamy wyrazy głębokiego współczucia

Rektor, Senat i cała Społeczność Akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Z wielkim smutkiem żegnamy
Doktora Honoris Causa
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z roku 2000

Profesora Nicholasa L. Tilney’a


wybitnego chirurga, transplantologa,
wielkiego Przyjaciela naszej Uczelni.

Profesor Nicholas L. Tilney urodził się
19 października 1935 roku w Nowym Jorku
i w tym mieście w roku 1962
uzyskał dyplom lekarza w Weill Cornell Medical College.
Od 1973 roku związany był z Harvard Medical School.
W latach 1975-2003 pełnił funkcję
Dyrektora Surgical Research Laboratories tejże Uczelni.
Równocześnie w latach 1976-1992 stał na czele
Transplant Service Peter Bent Brigham Hospital.

W latach 1983-2009 - Senior Surgeon
w Brigham and Women’s Hospital w Bostonie,
w latach 1988-1993 - Konsultant chirurgiczny
Veterans Administration Hospital
w West Roxbury, Massachussets,
w latach 1992-2001 - Dyrektor Center
for Transplantation Research
oraz Konsultant Transplatation Biology and Immunosupression Therapy
w Brigham and Women’s Hospital w Bostonie.

Profesor był autorem ponad
500 prac indywidualnych i zbiorowych,
ponad 70 rozdziałów
w akademickich podręcznikach chirurgii
oraz licznych książek.
w tym współautorem
„Surgical Care of the Patent with Renal Failure”,
współredaktorem „Vascular Surgery”,
„Transplantation Biology,
Cellular and Molecular Aspects”,
kilkakrotnie wydawanych „Progress in Transplantation”,
„Transplantation Reviews” oraz monografii
“Transplant. From Myth to Transplant Reality”,
wydanej dwukrotnie w Polsce,
która została uznana popularnonaukową książką
roku 2004 w Stanach Zjednoczonych.

Zainteresowania kliniczne Profesora obejmowały
przede wszystkim zjawisko ostrego
i przewlekłego odrzucania przeszczepianych narządów,
mechanizm wywoływania tolerancji na przeszczep
oraz wpływ zmian zachodzących w organizmie dawcy
po wystąpieniu u niego śmierci mózgu
na czynność przeszczepionych narządów biorcy.
Profesor należał do komitetów
redakcyjnych licznych czasopism,
w tym „Transplant Immunology”
i „Transplantation Reviews”.
 
Był członkiem wielu towarzystw naukowych,
zajmujących się głównie chirurgią,
immunologią i transplantologią,
w 1995 roku wybrano Go
prezydentem American Society
of Transplant Surgeons,
zaś w latach 2006-2008
stał na czele The Transplantation Society.
Był członkiem honorowym, między innymi,
Rogal College of Surgeons (1982),
Towarzystwa Chirurgów Polskich (1987)
oraz Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego (2009).

Społeczność akademicka naszej Uczelni jest dumna,
że tak wielka Postać medycyny światowej
przyjęła 19 czerwca 2000 roku w Sali Senatu naszej Uczelni
tytuł Doctora Honoris Causa,
przyznany przez Senat na wniosek
Rady I Wydziału Lekarskiego 31 maja 1999 roku.

Cześć Jego pamięci!


Rektor, Senat, Studenci i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

dr n. med. Tomasza Jabłońskiego

Adiunkta w Katedrze i Klinice Ortopedii
i Traumatologii Narządu Ruchu

Rodzinie i Bliskim
Składamy najszczersze wyrazy współczucia

Dziekan, Rada i Społeczność Akademicka
I Wydziału Lekarskiego,
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego